Nocturne, par Her de Vries

Silence … J’entends venir un ange
un ange noir
sans bruit sans trace
plus léger que l’air
à tous les soirs de ma vie

De qui s’agit-il ?
Il se lève sans perdre son poids
le poids d’un papillon

Et il parle
à haute voix :
« Aouopbopalôpbop Alopbambôm »
et des mots similaires
d’une conformité parfaite
à votre choix.

Nous avons beau crier : « Ça plus jamais! »
quand l’ombre que la mort jette en avant
arrive

Her de Vries
Version française de Laurens Vancrevel

Nachtelijk gebeuren

Zwijg… ik hoor een engel aankomen
een zwarte engel
zonder lawaai zonder spoor
lichter dan de lucht
alle avonden van mijn leven

Om wie gaat het?
Hij staat op, zonder zijn gewicht te verliezen
het gewicht van een vlinder

En hij spreekt
met luide stem:
« Awopbopaloopbop Alopbamboom »
en woorden van gelijke strekking
met een volmaakte gelijkenis
die u kiest

We kunnen mooi uitroepen: « Dat nooit weer! »
wanneer de schaduw die de dood voor zich
uit werpt eraan komt.

Her de Vries

Amsterdam, 1er décembre 1930 – Alkmaar, 16 mai 2021

Poème reproduit dans le faire part de décès d’Her de Vries